Goed ontwerp in commerciële ruimtes moet worden ondersteund door geschikte materialen. Of het nu gaat om gevelmodellering, ruimtelijk ontwerp of structureel ontwerp, de eigenschappen van het materiaal moeten in overweging worden genomen.
Bij de ontwikkeling van materialen voor architectonische ruimtes wordt enerzijds gestreefd naar een hogere sterkte, zodat de constructie er hemelser uitziet.
Aan de andere kant stralen ontwerpers de intrinsieke aard van materialen uit, waardoor ze een ontwerptaal worden die verder gaat dan kleur, structuur en licht. Staal, beton, aluminium, glas, hout, etc., de combinatie en balans van deze materialen kan subtiele veranderingen in de textuur van de ruimte teweegbrengen, zoals het palet van een schilder, en zo een heel andere stijl van ruimtelijke context creëren.
Mensen bevinden zich in een ruimte met verschillende materialen, hun emoties en ervaringen zijn anders. De veranderingen in het materiaal zorgen voor emotionele ups en downs.
Hoe kan het dat materialen in het bijzonder verschillende emotionele percepties kunnen beïnvloeden? Dit komt doordat materialen zelf al bepaalde eigenschappen hebben voordat ze een ruimte binnenkomen.
Bijvoorbeeld de rust en orde van baksteen, de grofheid en zwaarte van steen, de eenvoud en zachtheid van hout en de industriële smaak van gewapend beton.
Net zoals kleuren een verscheidenheid aan emoties bevatten, brengt de textuur van verschillende materialen een ander gevoel van aanraking met zich mee. Gebaseerd op de visuele kenmerken van de materialen, is de zintuiglijke ervaring heel anders, wat ook aanleiding geeft tot verschillende stijlen van esthetische ruimte.
De oude Chinese architectuur kan niet los worden gezien van de weergave van diepe houtkleuren; de ruimte is opeengestapeld met beton en rode bakstenen, vol met Amerikaans ruw en wild; en de omgeving is opgebouwd uit metaal en glas, om een soort ruimtefantasie te creëren die losstaat van de realiteit.
De materialen zijn als een projectie, waardoor de adem van de ruimte kan worden gevangen. Tegenwoordig lijken beton en staal de eerste keuze van ruimtelijk materiaal, wat zelf een figuurlijk kenmerk van verstedelijking is geworden.
Maar in het snelle stadsleven zal het verblijven in een stedelijk bos van gewapend beton voor langere tijd onvermijdelijk een deprimerend en koud gevoel van vervreemding oproepen.
In een tijd waarin de nadruk ligt op ‘genezing’, zoeken mensen vaker naar een balans tussen kou en natuur en willen ze het wat rustiger aan doen.
Hierdoor is hout, een ander bouwmateriaal dat uit de natuur afkomstig is, weer in de belangstelling komen te staan.
In commerciële scènes wordt het vaak gebruikt om de emoties van mensen in harmonie te brengen en de koude en harde ruimtelijke interface te doorbreken door de eenvoudige en vredige textuur.